Testicinin Çamuru Değil Tenin

Neşe

Naz

İşret

Rüzgârda misk

Ağaçlar yeşerdi

Kuşlar coştu

Bahar rüzgârı

Gonca terlere boğulur

Gül kızarır hicabından

Neşelenir

Arılar

Arıların ilmini bilen adına

Can kulağıyla dinle sözümü

Toparlan

Dağınık olma

Malum ya

Nefsin şeytan uyma ona

Hayal et bir su damlasına

Bir kâinat sığdıran

Makamı sidre olan

Doğana benzer bakışlı

İlya’yı unutma

Teni can çehresine benzeyen

Hicab olan bir tozla zerre olan kim

Cem kadehini iste dur

Kevn ve mekân sedefinde bulunmayan incimi olur

Fırtınada kaybolan elde ümitsizliğe düşer mi?

Her gün bir şende ise fahri kâinat

Testicinin çamuru değil tenin

Dönüp dursun cezvede

Durağın mihnetle dolsun

Bucağın şen olsun

Kanadını aç/uç

Tuba ağacında öt

Esir olmasın gönül kuşun kafesinde

Bak hele her katre düşüncede sevdalara dal

Yüzsuyuna gitme

Rahmet getiren yağmur ol bu âlemde

Mahşer günü amel defterin dürer, devşirir

Mehdi dedem

Ekmemişsen marifet cevherini

Kanıp altına gümüşe

Bu eski tarlada vefa ve sevgi tohumunun değeri

Hasat zamanı gelince belli olur

Mehmet Özgür Ersan